xoves, 31 de xaneiro de 2013

Onde máis podo solicitar a medición do radon da miña casa?

Ademáis das empresas privadas de radioprotección, xa mencionadas, e do Laboratorio de Radon de Galicia, a Universidade de Santiago de Compostela dispón doutro laboratorio que ofrece un servizo comercial de medición de gas radon. Tratase do Laboratorio de Análise de Radiacións do Grupo Experimental de Núcleos e Partículas do Departamento de Física de Partículas da Facultade de Física da USC.

Este laboratorio presta distintos servicios de medición de radiación en augas e tamén de medición de radon en aire ambiental. Neste último caso ofrecen tres modelidades de medición:


Caixas de carbón activo. 55 € unha caixa, 85 € por dúas caixas (para medir dúas habitacións da casa), IVE incluído e gastos de envío, pero non gastos de reenvío. Deben permanecer na casa durante 48h. Pódese descargar un vídeo explicativo aquí.

Caixa de cabón activado



Detectores de trazas. Mínimo de tres meses de exposición no domicilio. Pódese descargar un vídeo explicativo aquí.

Detector de trazas

Medición da concentración do radon en contínuo.

Detector de radon AlphaGuard

As tarifas completas deste laboratorio pódense descargar aquí. 

Igual que no caso do Laboratorio de Radón de Galicia, a medición pódese solicitar en persoa, por teléfono, ou correo electrónico. O laboratorio atópase físicamente ubicado no edificio Monte da Condesa no Campus Sur da Universidade de Santiago de Compostela. Os teléfonos son: 881 813 634 e 881 813 635. FAX: 881 813 640.  Correo electrónico:  lar@usc.es. 

O sistema de carbón activado é o equivalente por prezo ó sistema integrado ofrecido polo Laboratorio de Radón de Galicia. Presenta a vantaxe de ser máis rápido, pois só ten que estar na habítación que queremos estudar durante 48 horas e a lectura tarda uns 5 días. Pero isto pode ser un inconveniente posto que, como se dixo previamente, no caso do radon convén ter lecturas integradas durante un período máis prolongado para obter unha medida máis aproximada da exposición real que as persoas van sufrir ó longo dos anos.

En todo caso, é evidente que dende 55 € IVE incluído podemos empezar a obter datos sobre a concentración de radón no noso fogar. 

No vindeiro artigo neste blog falaremos de qué facer se estas medicións resultan elevadas.

mércores, 30 de xaneiro de 2013

Cart #08




Do cartafol Carts. 32 imaxes en prata xelatina. Cada mércores neste blog.

Que? coches
Quen? eu mesmo
Cando? abril e maio de 2005
Como? Prata-xelatina.
Onde? Londres
Por que? por amor á arte (e ós coches)

luns, 28 de xaneiro de 2013

Steven Schwaitzberg: A universal translator for surgeons

Os cirurxáns non nacen nin se fabrican: entrénanse. Ensinar cirurxía e practicar cirurxía é realmente duro.


Afortunadamente a tecnoloxía vai facendo cada día o entrenamento máis fácil.

domingo, 27 de xaneiro de 2013

Da serie "Os Vedraios": Tío Moncho

Tío Moncho

A los hombres buenos y ancianos que sobresalen en una aldea llaman en Galicia vedraños y vedrayos. Martín Sarmiento (1746-1770): Colección de voces y frases de la lengua gallega, ed. de J. L. Pensado Tomé (U. de Salamanca, 1970)

Como mido a concentración de radon na miña casa?

Dende o punto de vista técnico, a medición do radon domiciliario ten certa complicación porque as concentracións dependen de moitas variables coma o solo, a construcción da vivenda, as distintas estancias dentro da mesma, os cambios climatolóxicos, a estación do ano, os hábitos da xente que vive nela... Interésanos obter un promedio que nos informe do grado de exposición que, a longo plazo, van a sufrir os habitantes da casa.  Existen empresas de radioprotección que se adican a prestar estes servizos.

Pero dende o punto de vista práctico, é moi sinxelo. Só hai que solicitalo ó Laboratorio de Radón de Galicia por téfono (981 955 094/600 942 434), correo electrónico (laboratorioradon.galicia@usc.es), cubrindo a ficha na páxina web ou acudindo ó laboratorio no Servicio de Medicina Preventiva, na planta baixa de Hospital Clínico de Santiago de Compostela.

O máis económico e práctico é solicitar a medición integrada mediante detectores pasivos tipo Radosys(c) (un dos máis fiables do meracado), inda que no propio laboratorio poden asesorarnos. Unha vez solicitado, recibiremos por correo o detector. Aconséllase colocar polo menos dous, para detectar a varabilidade dentro da casa, nos cuartos onde pasemmos máis horas. Por exemplo, dormitorio e sala de estar. Se hai nenos na casa sería conveniente situar un no cuarto dos nenos. Dous detectores para controlar sendas pezas da vivenda custan 80€ máis IVE, gastos de envío e reenvío incluidos.  

Os detectores son pequenos botes negros de plástico, semellantes a aqueles nos que viñan os carretes de fotos. Hai que colocalos no cuarto segundo unha folla de instrucción adxunta, e deixalos nel durante tres meses. Deste xeito obtemos unha medición integrada, é dicir, unha ponderación das concentracións de radón que hai na habitación ó longo dos tres meses, que é unha medida moito máis útil que unha medición puntual nun momento concreto. No laboratorio farán ademáis as correccións necesarias en función da estación do ano na que nos atopamos.

Folla de instruccións para colocar o detector de  radon.


Pasados os tres meses só temos que introducir os detectores no sobre acolchado e franqueado incluido no envío e mandalos ó laboratorio por correo. Lembren gardar as bolsas dos detectores para este intre. Se non as conservaron terán que envolvelo en a lo menos dúas ou tres capas de papel de aluminio. Antes dun mes chegaranos, tamén por correo, o resultado das medicións.

No caso de que as medicións sexan altas, no propio laboratorio poden informarnos dos pasos a seguir. Os servicios de Laboratorio de Radón de Galicia inclúen medidas máis pormenorizadas e informes de intervención para reducir o radón.

Con só unha chamada de teléfono e un pouco de paciencia (3-4 meses) podemos obter una medición fiable das concentracións medias de gas radón na nosa casa.



venres, 25 de xaneiro de 2013

Teño que medir as concentracións de radon na miña casa?

Sen dúbida, si. Porque case toda Galicia é unha zona de alto risco. Porque se pode facer dun xeito sinxelo e  dende prezos razonables (a partir duns 40-80 € máis IVE). E porque, se os resultados son elevados, podemos tomar medidas correctoras sinxelas e a custos razonables. Estas medidas permitirannos respirar un aire máis sano nas nosas casas.

Sabemos (dun xeito estatístico) que algo máis da metade dos fogares do Concello de Dodro teñen concentracións de radon por riba dos límites considerados saludables (a situación, na práctica, non é moi diferente do que acontece en Padrón, Rois ou Santiago e, en xeral, no resto de Galicia). Como se trata dun gas invisible, inodoro e insípido, o único xeito de saber a cal das dúas metades pertence a nosa casa é medindo.

Hai moitas cousas que as institucións poden facer en relación con este problema de saúde pero, si se me permite opinar, penso que os concellos non van pagar as medicións na maioría dos edificios privados (ogallá que me equivoque). Por outra banda, o laboratorio de radon de Galicia, da Universiadade de Santiago de Compostela, fai medicións de valde para o seu proxecto do Mapa de Radon de Galicia. Estas medicións están subencionados polas diferentes administracións e tómanse naqueles concellos nos que o consideran necesario para completar o mapa. Segundo me confirmou o responsable do laboratorio fai uns días, neste intre atópanse á espera de novos fondos da Unión Europea para continuar co proxecto pero, ata entón, non teñen ningún presuposto asignado e non están facendo medicións científicas. O laboratorio si mantén, sin embargo, unha actividade comercial e realizan medicións para todos aqueles que o soliciten. Pódense ver as tarifas aquí.

De xeito que o mellor é poñernos mans á obra. Sen presa, pero sen pausa. E sobre todo sabendo que, se as medicións dan altas, o máis que pode pasar é que decidamos gastar 300, 500 ou 1000€ en mitigar o radon do noso fogar. Marchar da casa non está dentro dos plans!



Nunha vindeira entrada neste blog: Como facer a medición?



mércores, 23 de xaneiro de 2013

Cart #07



Do cartafol Carts. 32 imaxes en prata xelatina. Cada mércores neste blog.

Que? coches
Quen? eu mesmo
Cando? abril e maio de 2005
Como? Prata-xelatina.
Onde? Londres
Por que? por amor á arte (e ós coches)

domingo, 20 de xaneiro de 2013

A maioría dos cancros relacionados co radón evítanse deixando de fumar.

Pode sonar raro, pero é así. Tentarei explicalo de xeito que se entenda, inda que sexa menos exacto.

O tabaco pode causar unha grande variedades de cancros en moitos órganos do corpo. Tamén causa enfermidades respiratorias graves e das arterias que afectan ós membros, ó corazón e ó cerebro entre outras patoloxías.

Pero se nos limitamos a un só tipo de cancro, o causado polo radón, coñecido como carcinoma broncoxénico, "só" un ou dous de cada dez fumadores o padecerán ó longo da súa vida. Nembargantes, eses oito ou nove fumadores, que non desenrolarían cancro de pulmón, son máis sensibles ó efecto do radón, e é entre este grupo de persoas onde este gas causa máis cancros de pulmón.

Deste xeito, segundo un estudo realizado polo profesor Xoan Barros e outros investigadores da Universidade de Santiago, só entre 3 e 5 de cada 100 mortes por cancro de pulmón son causadas únicamente polo radón. Mentres que 22 de cada 100 son causadas pola combinación de radón e tabaco, e unha porcentaxe superior é causada só polo tabaco.

E ollo, que non estou dicindo que por cada 100 persoas expostas ó radón haxa de 3 a 5 cancros, porque este número é moito menor. Digo que de cada 100 mortes por cancro de pulmón só de 3 a 5 ocurren en non fumadores a causa do radón. Se a estas sumamos esas 22 de cada 100 que ocurren en fumadores expostos a radón, obtemos un 25% de mortes por cancro de pulmón "relacionadas" co radón.

De tal xeito que, se conseguiramos suprimir o radón completamente (que é moito suprimir), evitariamos como moito 1 da cada catro cancros de pulmón (o 25%). Pero se conseguisemos suprimir o tabaco completamente (que tamén é moito suprimir) evitariamos 9 de cada 10 cancros de pulmón (o 90%). É dicir, que o cancro de pulmón pasaría de ser a primeira causa de morte por cancro no mundo a ser unha enfermidade rara, como era a principios do século XX. Ademáis de evitar tódalos demáis cancros e outras enfermidades relacionadas co tabaco.



O único problama que teñen estas contas é que o tabaco que se vende hoxe en día é unha droga extremadamente adictiva e difícil de abandoar. Pero disto, e de como evitar o radón nas casas, falamos en vindeiras entradas neste blog.





venres, 18 de xaneiro de 2013

Libro: minería de datos para o cancro de pulmón



Inda quentiño do prelo, pero xa está aquí. É o libro Aplicabilidade do modelo CRISP-DM á cirurxía do cancro de pulmón. O problema da idade, publicado pola Area de Normalización Lingüística da Universidade de Vigo á que dou dende aquí as grazas, personalizadas na figura do seu diretor Paulo Cabral. Tamén teño que agradecer, como non, á miña editora de cabeceira, Rita.

O libro recolle integramente o texto da tese de doutoramento homónima que defendin na antedita Universidade no pasado mes de marzo de 2012. Está publicado baixo unha licenza creative commons e pódese descargar de xeito gratuito na sección de recursos da miña web de cirurxía torácica, tanto no formato da tese (arquivo PDF, 256 páxinas en cor, 91,8 Mb), como no formato do libro (arquivo PDF, 186 páxinas en cor, 4,3 Mb).

Os nostálxicos poden solicitar unha copia impresa do libro (186 páxinas en BN) no enderezo libro@toracica.org (PVP 12€, IVE incluido. Gastos de envío non incluidos).

Algúns dos contidos máis interesantes tamén os partillarei neste blog.

Radon e cancro de pulmón




...o radon é un carcinóxeno ocupacional tradicionalmente 
relacionado coa minería, que si parece ter importancia no contexto
doméstico. Trátase dun gas inerte procedente da desintegración do 
radio, á súa vez produto da desintegración do uranio 238. O radon é unha
fonte de radiación de alta transferencia lineal de enerxía, posto que entre
os seus produtos de desintegración, os isótopos radiactivos
denominados proxenie do radon, se atopan o polonio 218, polonio 214 e
polonio 210, emisores de partículas alfa con potentes efectos
degradadores tisulares. Estes isótopos radiactivos adhírense a partículas
suspendidas no aire e, tras ser inhalados, deposítanse no tracto
respiratorio onde a liberación de partículas alfa causa danos ó material
xenético celular. Estimouse que entre 15.000 e 20.000 mortes anuais
por cancro de pulmón nos Estados Unidos se deben ó radon, o que
suporía un 10 % de todos os casos. O cálculo para Europa é similar, ao
alcanzar as cifras estimadas o 9 %. Os estudos de casos e controis sobre
exposición doméstica mostran unha asociación significativa entre esta e
o cancro de pulmón, que é cuantitativamente consistente coas
extrapolacións obtidas a partir de estudos sobre exposición ocupacional. 
Aínda que se publican resultados contraditorios, a evidencia
acumulada suxire que a natureza desta asociación é de tipo lineal,
directamente relacionada cos niveis de gas e o tempo de exposición, e
sen que exista un limiar de seguridade.

A concentración ambiental de radon exprésase en número de
desintegracións por unidade de tempo e volume de aire. Un becquerelio
por metro cúbico (Bq/m3) representa 1 desintegración por segundo e
metro cúbico. Un picocurie por litro (pCi/L) equivale a 37 Bq/m3. A
concentración ambiental media de radon é 0,2 pCi/L. Un estudo
realizado nos Estados Unidos en 1991 atopou un nivel
medio de radon no interior das casas de 1,25 pCi/L, discretamente
superior ós niveis ambientais no exterior. Non obstante, nalgunhas casas
atoparon niveis por enriba de 100 pCi/L. A casa Watras, onde se
identificaron por primeira vez en 1984 altas doses domésticas de radon,
aínda conserva na actualidade a marca máis elevada con 2500 pCi/L.
Os principais factores responsables da concentración de radon nunha
casa son a taxa de recambio do aire no seu interior e, fundamentalmente,
as características xeolóxicas do terreo sobre o que esta asenta, entre as que
xoga un papel importante a composición granítica. Algunhas das cifras
máis elevadas de radon residencial no mundo corresponden ó sueste de
Inglaterra, área xeográfica coa que Galicia e o norte de Portugal
comparten unha grande afinidade xeolóxica. Isto explica as elevadas
concentracións de radon detectadas nos fogares galegos, que non soamente
se asentan sobre granito senón que, en moitos casos, están construídos con
el. De feito, o noroeste peninsular é considerado unha área de risco ó
atoparse nun de cada catro fogares estudados concentracións de radon
iguais ou por enriba de 148 Bq/m3, fronte a só un 13 % dos fogares no
conxunto de España. Ademais, o estudo de casos e controis con base
poboacional, publicado no ano 2002 por Barros-Dios et al. da
Universidade de Santiago de Compostela, é pioneiro ó identificar un risco
2,5 veces superior de cancro de pulmón para exposicións tan baixas como
1 pCi/L (37 Bq/m3), inferiores ós limítes oficiais de 148 e 200 Bq/m3. A
media aritmética da concentración de radon determinada, para os fogares
da bisbarra compostelá por esta investigación, foi de 129,5 (desviación
estándar 136,9) Bq/m3 e a media xeométrica de 69,3 (desviación estándar
xeométrica 2,8) Bq/m3. As administracións deben de promover estudos
que permitan precisar o efecto destas elevadas doses domésticas de gas
radon sobre a saúde da poboación e impulsar o desenvolvemento de
recomendacións de saúde pública adaptadas á nosa realidade.


Do libro: Rivo E. Aplicabilidade do modelo CRISP-DM á cirurxía do cancro de pulmóno. O problema da idade. Vigo: Universidade de Vigo, 2012; 44-46.

Gas radon nos fogares de Dodro


Os concelleiros nacionalistas de Dodro veñen de presentar unha moción para solicitar do Concello a adopción de medidas para paliar os efectos do gas radon sobor da saúde dos veciños. Trátase dunha iniciativa moi pertinente pois ó gas radon domiciliario é considerado un problema de saúde pública e algúns concellos de Terra de Iria (nomeadamente Rois, Padrón e Dodro) son recoñecidos por diversos estudos da Universidade de Santiago de Compostela como áreas de álto risco. Neste senso, a análise e intrevención sobre este problema pode salvar vidas e, polo tanto, é desexable a toma de medidas por parte das autoridades.

Nembargantes, nos últimos tempos teño identificado, tanto na rúa como nas redes sociais e algúns medios de comunicación, unha crecente preocupación en relación con este asunto que probablemente responda a unha interpretación incorrecta dos datos científicos dispoñibles ó respecto. Calquera acción que se inicie neste senso ten que servir para mellorar a saúde e a calidade de vída das persoas e non para deteriorala incrementando a súa ansiedade.

O radon é un gas radiactivo invisible, inodoro e insípido que emana das rochas graníticas do solo e se acumula nos fogares en concentracións moi variables en función de distintos factores: características do subsolo, estación do ano e tipo de construcción (que determina as vías de entrada do radón na casa e o ciclo de recambio do aire no seu interior). Poden ler máis sobre o radón nesta outra entrada do blog.

O radón é recoñecido pola Axencia Internacional da Investigación sobre Cancro (unha axencia da organización mundial da saúde) como causante de cancro de pulmón. Existe algunha dúbida no caso da leucemia e algun cancro de pel, pero non se puido demostrar ate o de agora a asociación deste gas con ningún outro cancro que non sexa o de pulmón. Polo tanto, pretender relacionar un hipotético aumento dos casos de outros cancros na bisbarra co radon carece totalmente de base científica. Este hipotético aumento habería que demostralo con estudos axeitados posto que, nestes asuntos, as impresión case sempre enganan.

En moitos paises o radon é a segunda causa de morte por cancro de pulmón despois do tabaco. Pero isto non é debido a que o radon teña una "capacidade" moi alta de producir cancro de pulmón, ou a concentracións moi elevadas do mesmo, coma nas minas de uranio, senon a que son moitos os millóns de persoas que están expostas a este risco durante moito tempo. De feito, todo o mundo respira certa cantidade de radon ó longo do día, e non existe un nivel soleira por enriba do cal apareza o risco. O risco de cancro aumenta de forma lineal coa concentración e tempo de exposición dende as cantidades máis pequenas, sen un nivel de seguridade. Os niveis máximos que se citan reiteradamente son establecidos polos organismos internacionais, que incluso os varían en función da situación de partida de cada pais. Así, a OMS recomenda "unhas concentracións nacionais de referencia de 100bBq/m3, pero se as condicións que prevalecen no pais impiden acadar polo momento esta cifra, o valor de referencia non debe sobrepasar os 300 Bq/m3". Como resumo podemos dicir que radon, canto menos mellor, pero con tranquilidade. É inevitable respirar unha certa cantidade (entre 5 e 15 Bq/m3 no aire exterior), do mesmo xeito que é inevitable expoñerse á radiación solar. O que hai que evitar é queimarse co sol, que é distinto.

É certo que Dodro é o concello de Galicia onde se identifican máis fogares con niveles de radon por riba dos 200Bq/m3 nun estudo da Universidade de Santiago de Compostela. En concreto algo máis da metade (57,1%).  Considérase de alto risco  unha concentración superior ó 10% dos fogares. Pero tamén é certo que en Dodro foi onde menos casas se mediron dos tres concellos da bisbarra: sete casas fronte a 32 en Padrón (40,6% por riba dese nivel) ou 11 en Rois (18,2%). Estes datos plantéxanme dúbidas dende o punto de vista estatístico, pois é posible que sete medicións sexan poucas para extraer conclusións definitivas. Pero en todo caso parecen apuntar claramente a que se trata dunha zona de alto risco.

Por todo isto, paréceme axeitada e desexable a promoción dende as administracións públicas de novos estudos sobre a concentración de gas radon non só nos fogares, senón tamén nas escolas e centros de traballo do Concello de Dodro. Pero simultáneamente debemos proporcionar ós veciños as ferramentas e informacións, claras e concisas, que lles permitan afrontar o problema con serenidade e eficacia. Nas vindeiras semanas tentarei por o meu gran de area traendo algo máis de información a este blog coa etiqueta Radon.

O gas radon leva séculos nos fogares de Dodro. A principal diferenza é que agora sabemos del e podémos medilo e eliminalo.

mércores, 16 de xaneiro de 2013

Personalice sus RSS

Decía en mi anterior publicación que Google Reader se puede combinar con otras herramientas para  personalizar más las suscripciones. Este es el caso de Alertas Google. La sinergia entre ambas aplicaciones nos proporciona una herramienta mucho más potente. Lo explica perfectamente Genís Roca en la siguiente píldora.



Y lo mejor de todo es que Google no es el único buscador que permite suscripciónes RSS. Más bien todo lo contratio: la mayoría de buscadores lo hacen. ¿Ven a donde quiero llegar? Más en próximos artículos en este blog.


RSS: Google Reader

Si ya tiene una cuenta de Google (Gmail, Calendar, Drive, YouTube etc) siga adelante. Si no, deje lo que esté haciendo y ábrase una. Poco a poco descubrirá la gran cantidad de cosas que le permite hacer, ¡y gratis!. Ahora ya puede seguir.

Como decía en una entrada previa, creo que ya no podemos navegar por internet, sino suscribirnos a internet, y la forma de hacerlo es Google Reader. En el siguiente vídeo Genis Roca explica tan claramente como utilizarlo que creo que no merece la pena que me extienda.




Para suscribirse a un blog mediante RSS tiene que buscar este símbolo.

Icona do RSS.

Si pulsa sobre él puede que la página le dé unas indicaciones que tendrá que seguir. O bien puede que se cargue otra página con un código XML. Solo tiene que copiar la URL (dirección) de esa página y pegarla en la casilla que aparecerá el pulsar el botón SUBSCRIBIR de Google Reader, a continuación pulsar AÑADIR y listo. En la columna de la izquierda puede ordenar todas sus suscripciones mediante carpetas y etiquetas.

Pero lo mejor de todo es que Google Reader se puede combinar con otras herramientas para personalizar más sus suscripciones a RSS. Lo explicamos en el siguiente post.


Cómo seguir este blog (y cualquier otro).

La red contiene cantidades inabarcables de información, por lo que en la actualidad resulta imprescindible desarrollar nuevas habilidades que  nos permitan gestionarla. Esta gestión implica, entre otras cosas, la selección. Entrar periódicamente a comprobar si hay nuevas entradas en las páginas que nos interesan no es viable porque consume una gran cantidad de tiempo para, en muchos casos, descubrir que no hay nada nuevo. Tarde o temprano dejaremos de hacerlo.

Pero podemos hacer que los sitios web que nos interesen se pongan en contacto con nosotros cada vez que se añade un contenido. De este modo podemos descartar directamente que éste nos interese o, por el contrario, visitarlo con solo pulsar un enlace, marcarlo como favorito o clasificarlo para leerlo más tarde.  Se trata de una interacción que interesa por igual al autor y al lector del contenido. Por eso las webs están repletas de recursos con esta finalidad. Y la que no los tiene está muerta.

Tratándose de blogs, la primera opción es añadirlo a la lista de lectura de blogger. Otra opción es seguir la página o a su autor en las redes sociales. Aunque en cada red deberíamos de publicar contenidos adaptados al perfil de la misma, la realidad es que casi todos los autores tratamos de publicitar nuestros sitios en Facebook, Twitter etc. Tambien es posible subscribirse a través del correo electrónico, pero esto acabará saturando el buzón de entrada y es posible que al final se entere de lo que dicen en un blog de repostería pero se le despiste lo que le dice su  jefe.


Si no desea usar un lector de feeds, puede subscribirse al blog a traves de correo electrónico introduciendo su correo en esta casilla.


Existen tecnologías específicamente creadas con este objetivo. Son las fuentes web, que son medios de redifusión o sindicación de contenidos web. Sirven para que una web suministre información frecuentemente actualizada a sus suscriptores. Existen dos formatos más frecuentes: RSS y atom.Tienen múltiples utilidades, entre las que se encuentra la de seguir una página o blog. Pero esto ya empieza a ser tecnoverborrea.

Desde un punto de vista práctico creo que, para progresar en el uso de la web 2.0, todos deberíemos de desarrollar la habilidad y utilizar habitualmente un lector de feeds (fuentes). Mi elección es google reader, tanto en el PC como en Android. En IOS uso FeeddlerRSS que también es gratuito y se sincroniza con mi cuenta de Google Reader. Pero esto ya es materia de otro post.


Cart #6



Do cartafol Carts. 32 imaxes en prata xelatina. Cada mércores neste blog.

Que? coches
Quen? eu mesmo
Cando? abril e maio de 2005
Como? Prata-xelatina.
Onde? Londres
Por que? por amor á arte (e ós coches)

venres, 11 de xaneiro de 2013

Statistics2013

Los médicos, especialmente los cirujanos, especialmente los cirujanos oncológicos, tenemos la obligación de entrenarnos para transmitir noticias adversas, pero esto se lo voy a cascar sin anestesia: hay que estudiar estadística. Y no se lo digo ahora para fastidiarle el día, sino porque puede ser un buen momento para ponerse las pilas. En primer lugar por lo de los propósitos de año nuevo y en segundo lugar porque 2013 ha sido elegido como el año internacional de la estadística.


La estadística está en todas partes, como pueden ver en el siguiente vídeo. Por esto es imprescindible para la vida diaria, no sólo para la actividad profesional. No hay mejor modo de colar una mentira que disfrazándola de estadística. Así que, si no queremos que nos la cuelen... pues a estudiar.



Ahora viene la parte buena. Para saber estadística (nivel usuario) no hay que ser bueno en matemáticas. De hecho, no se esfuerce: su portátil es mucho mejor que usted. Hace diez años había que ponerse con el programa de estadística (probablemente pirateado), el archivo de datos y el manual. El mío de cabecera era el libro SPSS para Windows. Programación y análisis estadístico, de Magdalena Ferrán Aranaz (Mc Graw-Hill). Creo que todavía sigue siendo muy útil, pero ahora se añaden infinidad de recursos en la red, como el módulo de estadística del Itinerario Fegas en youtube. Despues ya habrá tiempo de complicarse con el análisis multivariante y otros líos. Por otra parte, también tenemos  una mayor oferta de software libre como Epidat, o el proyecto R.


Al final, la estadística es cuestión de ponerse. ¿Por qué no hacerlo en el año internacional de la estadística?

mércores, 9 de xaneiro de 2013

El que no sabe lo que busca no entiende lo que encuentra

El que no sabe lo que busca no entiende lo que encuentra. Creo que esta frase de Claude Bernard, que ya nos enseñaba el Profesor Quintela en la Facultad de Medicina hace más de una década, es inolvidable para unos cuantos. Entre otras cosas, porque entre risas se aprende mucho mejor y a nosotros nos gustaba aplicarla a las escaramuzas amorosas propias de la edad. Pero este es otro tema.

La pregunta a investigar siempre es un problema para mi cuando pienso en la aplicación de técnicas de minería de datos a la investigación biomédica. Esta pregunta puede tener lugar en un ciclo de minería de datos dirigida. Pero la diferencia que marca la minenería de datos es, precisamente, encontrar respuestas a preguntas que ni nos habíamos planteado.


Sin embargo, despues de escuchar al Profesor Arturo González Quintela creo que lo tengo unpoco más claro. Lo que la minería de datos hace es dar alas a nuestra sagacidad accidental. Multiplica nuestra sagacidad y nos da fuerza para tirar del hilo. En realidad, nos ayuda a encontrar buenas preguntas, y no sólo por casualidad, sino buscándolas de forma proactiva en la gran maraña que forma big data. La minería de datos es Red Bull for serendipity.

Cart #05



Do cartafol Carts. 32 imaxes en prata xelatina. Cada mércores neste blog.

Que? coches
Quen? eu mesmo
Cando? abril e maio de 2005
Como? Prata-xelatina.
Onde? Londres
Por que? por amor á arte (e ós coches)

luns, 7 de xaneiro de 2013

Tríscele

Trisquel. .Prata e xelatina. (C. 1999)

Aquí lles deixo este tríscele como agasallo de Reis. Para que protexa os nosos fogares no ano novo. Para que nos impulse na navegación necesaria por esta vida innecesaria.  

mércores, 2 de xaneiro de 2013

Cart #04



Do cartafol Carts. 32 imaxes en prata xelatina. Cada mércores neste blog.

Que? coches
Quen? eu mesmo
Cando? abril e maio de 2005
Como? Prata-xelatina.
Onde? Londres
Por que? por amor á arte (e ós coches)

martes, 1 de xaneiro de 2013

O Doutófono: feliz ano novo con Mariss Jansons

Mariss Jansons é un director de orquestra letón, entre os mellores do mundo. É tamén director principal dunha das mellores orquestras do mundo: a Koninklijk Concertgebouworkest (KCO), entre outras. Seu pai, o tamén director Arvid Jansons, morreu enriba da tarima mentres dirixía, a causa dun ataque cardíaco. Mariss Jansons case morre sobre a tarima en 1996 dun ataque cardíaco mentres dirixía. Afortunadamente, nese tempo xa dispuñamos de dispositivos DAI (desfibrilador automático implantable). Así que uns cirurxáns de Pittsburgh implantáronlle un ó Sr. Jansons e aquí o teñen dándoo todo no concerto de ano novo do ano pasado (2012).



Xa ven, a ciencia sempre ó servizo da música.